Omloop het Nieuwsblad

Eerste klassieker van het seizoen op het programma “Omloop Het Nieuwblad”. Het was niet de bedoeling om deze rit te rijden maar toch besloten om te starten, mooie trainingskilometers. Afgesproken via social media met verschillende clubs en fietsers wie er interesse heeft om de Omloop te fietsen met vanaf … Sas van Gent en met de fiets naar Gent. In Gent de grootste afstand van 105 km te rijden. In het begin redelijk wat animo om met de fiets te vertrekken naar Gent maar op de voorlaatste dag toch diverse afmeldingen. Het was carnaval en schoolvakantie en ook nog enkele ziek. Maar gelukkig met een paar die hards het sein gekregen van deelname. Verzameld om 8.15 uur bij mij thuis en als eerste kwamen de mannen van de overkant, John van de Kreke, Harold Francke en Jaap Gideonse. Fietsen in de garage gezet en wachten op de anderen. Paul Rottier was ook van de partij en van TC Sas van Gent, de echte flandrien Dimitri de Kesel. Ja hoor Dimi in korte broek met de lange wapperende haren op de benen en shirt met korte mouwen en armstukken. Ikzelf ook niet te dik aangekleed was toch enkele uren op de fiets vandaag en klimmen en kasseien, kortom een uitgebreid menu. Na een verwelkoming aan iedereen van onze Golden Retriever Guus zijn we om 8.30 uur vertrokken naar Gent. Dimitri is onze gids naar Gent want kent deze weg als zijn broekzak. Dimi werkt bij de stad Gent en gaat elke dag op de fiets naar het werk. Het was tegenwind en nog een flinke stevige koude wind. Om beurt kop door John, Dimitri, Jaap en Harold. Ik ben nog niet zo sterk dat ik al kan boksen tegen de wind als de andere mannen. En gisteren ook nog 80 km met TC Sas van Gent en dacht op het gemakje maar was ook behoorlijk tempo met de strakke wind. Met een flinke snelheid door Gent gevlogen met onze gids en aangekomen bij het Kuipke. Daar wachten Louis en Stan (met de auto gekomen) op ons van TC Avanti om samen te fietsen. Allemaal ingeschreven, plasje gedaan, naambordje erop, etc. en om 10.00 uur vertrokken voor de rit van 105 km. De blauwe pijlen volgen was vandaag de boodschap. Zoals we mogen verwachten van de Proximus Cycling Challenge was de bepijling super goed en ruim op voorhand bij bochten. Na 10 km hebben Louis en Stan afgehaakt en reden hun eigen tempo, want Stan had wat minder gereden. Die mannen kunnen dat normaal gesproken ook wel. Ik vond het wel jammer want zijn ook toffe gasten. Via Gavere, Zwalm en Oudenaarde was onze eerste stop bij het Centrum Ronde van Vlaanderen. Iedereen had beste zin in iets lekkers maar er waren allen maar appelsienen, de rest was allemaal op. Blijkbaar niet gerekend op de 4000 deelnemers maar na wat wachten kwamen de suikerwafels en de peperkoeken er aan. Bidons bijgevuld en de inwendige mens versterken want nu kwam het zware gedeelte met de 5 beklimmingen en met 3 kasseistroken. Er pikte nog een kerel aan die met de fiets van Kortrijk was gekomen naar Gent want hij ging de grote afstand van de Ronde van Vlaanderen rijden en extra training vandaag. De eerste kuitenbijter hadden we al na 44 km (maar was bij ons na 70 km) met de Taaienberg. Deze berg doet zijn naam wel eer aan want is heel taai. Iedereen vloog de helling op maar ik was toch aan het krauwen om boven te geraken samen met mijnen Kortrijkse moat. Kort daarna de Eikenberg en gevolgd door de Wolvenberg en de kasseien van de Ruiterstraat. Daar wordt je helemaal door elkaar geschud. Ik hou wel van de kasseien maar door een mindere conditie is alles zwaar. Zo passeren we Horebeke om de Haaghoek mee te pikken en direct de Leberg. Jawade hoe Harold die bergen opvliegt, echt niet normaal. Ik stond bijna verbouwereerd hoe hard die naar boven reed. De andere mannen, John, Jaap, Dimi, Paul en Jaap reden ook stevig naar boven. Gelukkig wachten mijn maten allemaal op mij en kon ik in het wiel kruipen en proberen herstellen. Paar keer moeten afremmen want die kerels hebben volgens mij vitesse pillen genomen. Zo passeren we terug Zwalm om de Molenberg op te rijden. Ik zeg mannen zorg dat je op de kleine plate ligt en ja hoor ik kwam bijna niet naar boven. Achteraan goed geschakeld maar vooraan lag ik op de grote plaate. Stom nog iedereen getipt en zelf vergeten. En juist hier was de enige tijdsopname. Even bekomen van de Molenberg en dan de Paddestraat, lange kasseistrook. Hier vlogen ze mij weer voorbij. Wel frustrerend maar moeten we nog aan werken. Deze winter minder gefietst en kan jet toch merken, maar nog geen paniek blijven trainen. In Velzeke de tweede stop en nu was er echt niks meer behalve heerlijke sinaasappels van Cibel. Maar mij verrassen ze niet want heb altijd eten bij. Geprobeerd een harde reep weg te knagen maar viel niet mee met mijn gebit en een gelletje wat wel makkelijk naar binnen gleed. Ik nog tegen iedereen gezegd niet teveel meenemen want bevoorrading is altijd top, neen dus maar komt door de vele deelnemers want vorig jaar waren het de helft. Mijn moat uit Kortrijk was ook al afgehaakt want ging hem veel te snel. Na de kasseien van de Lippenhovestraat en de Langemunt zijn we via Merelbeke naar Gent gevlogen. Inderdaad gevlogen want de wind in de rug. Bij mij begonnen de kilometers al wat te wegen en moeten nog met de fiets naar huis. Wel met moe maar met een tevreden gevoel terug in het Kuipke aangekomen en wat uitgerust. Door het stad gegidst door Dimi langs de R4 naar Sas van Gent gereden. Ik dacht lekker met de wind in de rug maar dat heb ik wel geweten. Die mannen rijden dan ook volle bak alsmaar rond de 40 km/u. Mijn tong draaide net niet tussen mijn wielen. Wat was ik nog steeds onder de indruk van mijn maten want zo hard rijden en zie je niks aan. Maar die moeten toch ook die hellingen en de kasseien en de kilometers voelen? Of voel ik dat alleen? In Zelzate aangekomen heeft Paul afscheid genomen van ons en zo naar Zuiddorpe gereden. Ik had het super goede idee om langs het centrum van Sas van Gent te rijden. Foute boel kerel want de carnavalsoptocht was bezig. Dus terug draaien en langs de Poel (scheiding tussen België en Nederland) terug naar huis. Dimi ook naar huis gereden en samen met mijn overkantse vrienden naar huis gereden. Allen omgekleed en daarna lekkere Sasse koffie gedronken en wat na gekletst. Veel tijd hadden we niet want Jaap moest op tijd thuis zijn om de koeien te melken. Ja ook dat gaat gewoon door. En Harold, Jaap en John zijn naar de overkant terug gereden. ’s Avonds lekker gegeten en nog een tukje gedaan op de bank want moest nog de nacht op. Hoe de nachtdienst is verlopen ga ik jullie de details sparen want heb toch een deel gemist van de nachtdienst. Het was wel een super leuke dag met allemaal leuke en gezellige mannen en over het weer mogen we niet klagen op enkele druppels na. Dit gaan we zeker nog eens overdoen. Niks leuker om met een groep maten zo een tocht te rijden. Dat maakt het fietsen zo allemaal leuk en toch weer trots want op de teller 160 km, mijn langste afstand tot nu toe. En wetende dat Milaan-San Remo 300 km is…